மரணத் தறுவாயில் இருக்கும் ஒருவர் தனது குடும்ப வக்கீலை அழைத்தார்.
“உயில் எழுத வேண்டும். என்னுடைய சொத்துக்களை என் மகன்களுக்கு பிரித்துக் கொடுக்க விரும்புகிறேன்.”
“அந்த கவலையை விடுங்க! என்னிடம் கொடுங்க. நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்.”
“அது எனக்கும் தெரியும். உங்களுக்குப் போக கொஞ்சமாவது என் பிள்ளைகளுக்குத் தர விரும்புகிறேன்!”
“உயில் எழுத வேண்டும். என்னுடைய சொத்துக்களை என் மகன்களுக்கு பிரித்துக் கொடுக்க விரும்புகிறேன்.”
“அந்த கவலையை விடுங்க! என்னிடம் கொடுங்க. நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்.”
“அது எனக்கும் தெரியும். உங்களுக்குப் போக கொஞ்சமாவது என் பிள்ளைகளுக்குத் தர விரும்புகிறேன்!”